“Anne-baba, insanın en başta hürmet edeceği kudsî iki varlıktır. Onlara hürmette kusur eden, Hakk’a karşı gelmiş sayılır. Onları hırpalayan er-geç hırpalanmaya maruz kalır.” diyor büyüklerimiz. Yüce Allah (cc) Kur’an’da bu konuda bizlere çok ciddi uyarılarda bulunuyor: “Rabb’in şöyle buyurdu: Allah’tan başkasına ibadet etmeyin. Anaya babaya güzel muamelede bulunun. Şayet onlardan her ikisi veya birisi yaşlanmış olarak senin yanında bulunursa sakın onlara hizmetten yüksünme, ‘öf!’ bile deme, onları azarlama, onlara tatlı ve gönül alıcı sözler söyle… Şefkatle, tevazu ile kol kanat ger onlara ve şöyle dua et: Ya Rabbi, onlar küçüklüğümde beni nasıl ihtimamla yetiştirdilerse, mükâfat olarak Sen de onlara merhamet buyur.” (İsra, 17/23–24) Peygamber Efendimiz (sas) ise şöyle buyuruyorlar: “Burnu sürtülsün, burnu sürtülsün, burnu sürtülsün.” “Kimin burnu sürtülsün Ey Allah’ın Resulü?” diye sorulunca, “Anne-babasının yaşlılığına ulaştığı halde cennete giremeyenin.” buyurdular. (Müslim, Birr, 9) Öyleyse ‘Öf!’ bile demeyecek kadar güzel evlat olmaya var mısınız? Anne babamızı uzun zamandır ziyaret etmemiş isek hemen ziyaret edelim. Uzakta iseler bir telefonla da olsa gönüllerini alalım. Hakk’ın rahmetine kavuşmuş iseler birer Yasin okuyalım…
Bir yanıt yazın