CEVAP: Hz. Peygamber (sas) ilme çok önem verirdi, onun en mühim özelliği öğretmenliğiydi. Müslümanlar bir hurma ağacının gölgesinde, bir evin kenarında ya da camide toplanarak O’nun öğrettiklerini öğreniyorlardı. Bir de daha ziyade bekâr ve kimsesizlerin barındığı yatılı bir okul vardı ki, buna Suffe Okulu (Ashab-ı Suffe) deniyordu. Bu okulun talebeleri sayı olarak 70 ile 400 arasında değişiyordu. Peygamberimiz (sas), kendisine getirilen hediyelerin, zekât ve sadakaların hemen tamamını onlara aktarırdı. Şu hâdise; Hz. Peygamber (sas)’in, talebelerine verdiği önemi göstermesi bakımından enteresandır: Fâtıma annemiz, yoksul bir hayat sürüyordu. Eliyle çektiği değirmenden yorgun düşer, su taşımaktan elleri yaralanırdı, bir gün babasından bir hizmetçi istedi. O sırada bir savaş sonunda Medine’ye ganimet malları gelmişti. Hz. Peygamber (sas), Fâtıma’nın isteğini, “Suffe talebeleri böyle yoksul yaşarken size nasıl hizmetçi verebilirim?” diyerek geri çevirdi.
Was this helpful?
